السجده

محمد پیغمبری که از نو باید شناخت

کتابی است دربارهٔ محمد پسر عبدالله نوشته نویسنده رومانیایی کنستانتین ویرژیل گئورگیو و ترجمه ذبیح‌الله منصوری است.این کتاب در تیر ماه سال ۱۳۴۳ ابتدا به صورت پاورقی در مجله خواندنیها منتشر شد و سپس با مقدمه‌ای از علی‌اصغر امیرانی به صورت کتابی مستقل انتشار یافت. عنوان کتاب که حکایت از لزوم بازنگری در نحوه شناخت پیامبر اسلام داشت. موجب واکنش‌های متفاوتی شد و ازجمله در سال ۱۳۴۷ کتابی با عنوان «محمد، پیغمبر شناخته شده یا انتقاد از چند نویسنده معاصر» توسط محمدعلی انصاری در رد و پاسخ به این کتاب، منتشر شد. با این‌حال این کتاب را باید یکی از عوامل شهرت ذبیح‌الله منصوری دانست.

 لینک دانلود

- مدارا کردن و نرمخويى

يکي از باديه نشينان اسلام آورد، و آمد تا در مسجد همراه پيامبر صلى الله عليه و سلم نماز بگذارد، در مسجد کناري ايستاد و بول نمود. صحابه برخاستند تا او را بزنند. پيامبر صلى الله عليه و سلم فرمود:  او را بگذاريد و بر بول او دلوي يا چند دلوي آب بريزيد، زيرا شما برانگيخته شده ايد تا آسانگير باشيد و براي آن برانگيخته نشده ايد که سختگيري کنيد."

مدارا چيست؟

مدارا کردن يعني در کارها به نرمي رفتار نمودن، و دوري از خشونت، تندي و غلظت. خداوند به آراستگي مسلمانان به صفت زيباي مداراجويي در كارها سفارش نموده است:

خُذِ الْعَفْوَ وَأْمُرْ بِالْعُرْفِ وَأَعْرِضْ عَنِ الْجَاهِلِينَ ﴿۱۹۹﴾

گذشت پيشه كن و به [كار] پسنديده فرمان ده و از نادانان رخ برتاب (۱۹۹)

 همچنين خداوند متعال مي فرمايد: 

وَلَا تَسْتَوِي الْحَسَنَةُ وَلَا السَّيِّئَةُ ادْفَعْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ فَإِذَا الَّذِي بَيْنَكَ وَبَيْنَهُ عَدَاوَةٌ كَأَنَّهُ وَلِيٌّ حَمِيمٌ ﴿۳۴﴾

و نيكى با بدى يكسان نيست [بدى را] آنچه خود بهتر است دفع كن آنگاه كسى كه ميان تو و ميان او دشمنى است گويى دوستى يكدل مى‏ گردد (۳۴)

فوايد و خصوصيت های خرما_ تمر

قال النبي صلى الله عليه وسلم: (مَنِ اصْطَبَحَ بِسَبْعِ تَمَرَاتِ عَجْوَةٍلَمْ يَضُرَّهُ ذَلِكَ اليَوْمَ سَمٌّ، وَلاَ سِحْرٌ) رسول اكرم صلى الله عليه وسلم فرمودند كه: کسیکه هر صبح هفت دانه خرما بخورد و یا ‏هفت دانهء خرمای خوب، همان روز از تسمم در امان است و سحر بر وی اثر نمیکند.‏
‏* در حدیث دیگری آمده است: خانه ای که در آن خرما نیست اهل آن گرسنه است.‏
‏* ثابت است که او (صلى الله عليه وسلم) خرما را با مسکه، با نان و گاهی هم به تنهای صرف میکردند.‏