السجده

{أَلاَ بِذِكْرِ اللّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ} [الرعد : 28]

آگاه باشيد که دلها با ياد خدا آرام ميگيرد.

بزرگی ياد خدا:

خدای ما سبحانه وتعالی هفت سوره را در قرآن کريم با تسبيح شروع می کند،وبسيارند آياتی که در قرآن با تسبيح خدا نازل شده تا شايد ما از به پاکی ياد کنندگان خداوند باشيم.

از جمله می فرمايد:

{تُسَبِّحُ لَهُ السَّمَاوَاتُ السَّبْعُ وَالأَرْضُ وَمَن فِيهِنَّ وَإِن مِّن شَيْءٍ إِلاَّ يُسَبِّحُ بِحَمْدَهِ وَلَـكِن لاَّ تَفْقَهُونَ تَسْبِيحَهُمْ إِنَّهُ كَانَ حَلِيماً غَفُوراً}[الإسراء : 44]

آسمانهای هفتگانه وزمين وکسانی که در آنها هستند همگی،تسبيح خدا ميگويند و بلکه هيچ موجودی نيست مگر اينکه حمد وثنای وی ميگويند،ولی تسبيح آنها را نميفهميد بيگمان خداوند بس شکيبا وبخشنده است .

-‌خداوند می فرمایید: هر كس مرا یاد كند، من نیز از او یاد خواهم‌ كرد:" فاذكروني أذكركم ".

و در حدیث قدسی آمده است‌ كه بخاری و مسلم روایت ‌كرده‌اند:

" أَنَا عِنْدَ ظَنِّ عَبْدِي بِي وَأَنَا مَعَهُ حِينَ يَذْكُرَنِي، فإِنْ ذَكَرَنِي في نَفْسِهِ ذَكَرْتُهُ في نَفْسِي، وَإِنْ ذَكَرَنِي في مَلإٍ ذَكَرْتُهُ في مَلإٍ خَيْرٍ مِنْهُمْ، وَإِنْ اقْتَرَبَ إليَّ شِبْراً اقْتَرَبْتُ مِنْهُ ذِراعاً، وَإِنِ اقْتَرَبَ إِليَّ ذِرَاعاً اقْتَرَبْتُ إلَيْهِ بَاعاً، وإنْ أَتَانِي يَمْشِي أَتَيْتُهُ هَرْوَلَةً .

[هر گونه بنده‌ام به من‌ گمان ببرد من با وی چنان رفتار می‌كنم‌: اگرگمان‌كردكه خداوند دعایش را می‌پذیرد و دعاكرد خداوند دعای او را می‌پذیرد و اگر گمان‌ كرد كه خداوند او را می‌آمرزد و طلب استغفار نمود خداوند اورا می‌آمرزد. وقتی‌كه بنده من مرا یادكند من با وی هستم‌، اگرمرا در دل خویش بخواند و یادكند، من نیزاورا همانطوریاد می‌كنم (‌یعنی پاداش آن را به وی می‌دهم‌) و اگر مرا در ملاء عام یاد كند من او را در ملاء عامتر یاد كنم (‌یعنی پاداش برابر عمل است و از نوع آن می‌باشد) و اگر باندازه یك وجب با اعمال خویش از من نزدیك شود من باندازه یك ذراع به او نزدیك می‌شوم‌. بدان پاداش می‌دهم و پاداش بیش از عمل او است‌. و اگر باندازه یك ذراع به من نزدیك شود، من باندازه یك باع به وی نزدیك می‌شوم و اگر او با گامهای آهسته به سو من آید، من دوان به سوی اومی‌روم‌، یعنی هراندازه انسان بیشتر به سوی خدا روی آورد خداوند بیشتر به وی لطف و مرحمت می‌كند]"‌.