السجده

*عالم اوّل حيات ‏

ازآنجاکه همه ما انسان ها امـروز درعالم اوّل يا دنيا هستيم نيازي به اثبات ديده ‏نمي شود ، وجـود انسان خــود دليل براين عالم است ، ابتدا خلق شده درظـرفي ‏کوچـک تربه نام رحم مادر(عالمي بسيار کوچک و محدود) سپس ازآن عالم کوچک به عالم ‏بزرگترآمده ايم .‏

(وَسَلاَمٌ عَلَيْهِ يَوْمَ وُلِدَ وَيَوْمَ يَمُوتُ وَيَوْمَ يُبْعَثُ حَيّاً) (مريم/15)‏

سلام براو(عيسي بن مريم) روزي که متولّدشد (خلقت وآمدن به عالم ‏دنيا)،روزي کـــــــه مي ميرد(وارد عـــالم روحي شدن) ، وروزي ‏که زنده برانگيخته مي شود(مــــجـدداً وارد عالم قيامت شدن){ اين ‏آيه به سه عالَم اشاره مي کند}‏

قرآن کريم خبري ضمني از عالم برزخ يا عالم دوّم زندگي بشر مي دهد که يک عالم ‏جسمي نيست.‏

قال الله تعالی:(وَاتَّقُوا يَوْمًا تُرْجَعُونَ فِيهِ إِلَى ‏اللَّهِ ثُمَّ تُوَفَّى كُلُّ نَفْسٍ مَا كَسَبَتْ وَهُمْ لَا يُظْلَمُونَ) [البقرة: 281]

ترجمه آیه : و از روزی بپرهیزید (و ‏بترسید) که در آن روز، شما را به سوی خدا بازمی‌گردانند؛ سپس به هر کس، آنچه انجام داده، به ‏طور کامل باز پس داده می‌شود، و به آنها ستم نخواهد شد.‏

از بين رفتن اسلام و قرآن و نابود شدن بزرگان

بعد از گسترش اسلام به شرق و غرب دنيا بار ديگر اسلام به ضعف و نابودي مي‌گرايد، ‌بدي‌ها رشد مي‌كنند، ‌بساط اين دين بزرگ برچيده مي‌شود، قرآن به فراموشي سپرده مي‌شود، علم از بين مي‌رود، كساني كه اندكي ايمان در درون دارند به سوي سراي ابدي بر مي‌گردند. سپس جز اشرار كسي ديگر روي زمين باقي نمي‌ماند، در چنين شرايطي قيامت برپا مي‌شود.

 حَدَّثَنَا عَلِيُّ بْنُ مُحَمَّدٍ , حَدَّثَنَا أَبُو مُعَاوِيَةَ , عَنْ أَبِي مَالِكٍ الْأَشْجَعِيِّ , عَنْ رِبْعِيِّ بْنِ حِرَاشٍ , عَنْ حُذَيْفَةَ بْنِ الْيَمَانِ  , قَالَ : قَال رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ :  " يَدْرُسُ الْإِسْلَامُ كَمَا يَدْرُسُ وَشْيُ الثَّوْبِ , حَتَّى لَا يُدْرَى مَا صِيَامٌ , وَلَا صَلَاةٌ , وَلَا نُسُكٌ , وَلَا صَدَقَةٌ , وَلَيُسْرَى عَلَى  كِتَابِ اللَّهِ عَزَّ وَجَلَّ فِي لَيْلَةٍ , فَلَا يَبْقَى فِي الْأَرْضِ مِنْهُ آيَةٌ , وَتَبْقَى طَوَائِفُ مِنَ النَّاسِ , الشَّيْخُ الْكَبِيرُ وَالْعَجُوزُ , يَقُولُونَ : أَدْرَكْنَا آبَاءَنَا عَلَى هَذِهِ الْكَلِمَةِ , لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ , فَنَحْنُ نَقُولُهَا " , فَقَالَ لَهُ صِلَةُ  : مَا تُغْنِي عَنْهُمْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ , وَهُمْ لَا يَدْرُونَ مَا صَلَاةٌ , وَلَا صِيَامٌ , وَلَا نُسُكٌ , وَلَا صَدَقَةٌ ؟ فَأَعْرَضَ عَنْهُ حُذَيْفَةُ , ثُمَّ رَدَّهَا عَلَيْهِ ثَلَاثًا , كُلَّ ذَلِكَ يُعْرِضُ عَنْهُ حُذَيْفَةُ , ثُمَّ أَقْبَلَ عَلَيْهِ فِي الثَّالِثَةِ , فَقَالَ : يَا صِلَةُ تُنْجِيهِمْ مِنَ النَّارِ , ثَلاثًا  .

(اسلام مانند لكه‌ي پارچه از بين مي‌رود، حتي كسي نمي‌داند كه نماز، ‌روزه، حج و صدقه چيست. در يك شب كتاب خداوند چنان محو مي‌شود. حتي يك آيه از آن بر روي زمين باقي نمي‌ماند. گروهي از مردم، يعني پير مردان و پير زنان باقي مي‌مانند و مي‌گويند: از پدران كلمه لا اله الا الله را شنيده‌ايم ما هم بر زبان مي‌آوريم)

بد نیست ما آدمها که در نهایت ارزش هستیم خود را در بی نهایت بی ارزشی قرار ندهیم.

زمان میگذرد و ما هم میگذریم.پس لازم است کمی به خودمان و گذر زمانهایمان فکر کنیم.

توبه شاید کم ترین کار انجام شده ما باشد در نظر ما اما ارزشمند تر در بارگاه خداوند.

إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ التَّوَّابِينَ وَيُحِبُّ الْمُتَطَهِّرِينَ ﴿بقره۲۲۲﴾

 خداوند توبه‏ كاران و پاكيزگان را دوست مى دارد .

وَإِنِّي لَغَفَّارٌ لِمَنْ تَابَ وَآمَنَ وَعَمِلَ صَالِحًا ثُمَّ اهْتَدَى ﴿طه۸۲﴾

و به يقين من آمرزنده كسى هستم كه توبه كند و ايمان بياورد و كار شايسته نمايد و به راه راست راهسپر شود .

وَمَنْ يَعْمَلْ سُوءًا أَوْ يَظْلِمْ نَفْسَهُ ثُمَّ يَسْتَغْفِرِ اللَّهَ يَجِدِ اللَّهَ غَفُورًا رَحِيمًا﴿النساء۱۱۰﴾

و هر كس كار بدى كند يا بر خويشتن ستم ورزد سپس از خدا آمرزش بخواهد خدا را آمرزنده مهربان خواهد يافت.

وَهُوَ الَّذِي يَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبَادِهِ وَيَعْفُو عَنِ السَّيِّئَاتِ وَيَعْلَمُ مَا تَفْعَلُونَ﴿شوری۲۵﴾

و اوست كسى كه توبه را از بندگان خود مى ‏پذيرد و از گناهان درمى‏ گذرد و آنچه مى ‏كنيد مى‏ داند .

وَ الَّذینَ عَمِلُوا السَّیِّئاتِ ثُمَّ تابُوا مِنْ بَعْدِها وَ آمَنُوا إِنَّ رَبَّکَ مِنْ بَعْدِها لَغَفُورٌ رَحیمٌ(اعراف153)

و[لى] كسانى كه مرتكب گناهان شدند آنگاه توبه كردند و ايمان آوردند قطعا پروردگار تو پس از آن آمرزنده مهربان خواهد بود .

رَبُّكُمْ أَعْلَمُ بِمَا فِي نُفُوسِكُمْ إِنْ تَكُونُوا صَالِحِينَ فَإِنَّهُ كَانَ لِلْأَوَّابِينَ غَفُورًا ﴿اسرا۲۵﴾

پروردگار شما به آنچه در دلهاى خود داريد آگاه‏ تر است اگر شايسته باشيد قطعا او آمرزنده توبه‏ كنندگان است.

آنگاه كه به وادي مورچگان رسيدند, مورچه‌اي گفت: اي مورچگان به خانه‌هايتان داخل شويد مبادا سليمان و سپاهش بدون توجه شما را پايمال كنند.

حَتَّي إِذا أَتَوْا عَلي‏ وادِ النَّمْلِ قالَتْ نَمْلَةٌ يا أَيُّهَا النَّمْلُ ادْخُلُوا مَساکِنَکُمْ لا يَحْطِمَنَّکُمْ سُلَيْمانُ وَ جُنُودُهُ وَ هُمْ لا يَشْعُرُونَ(نحل18)

امروزه بعضي از پزشكان اروپايي بسياري از بيماريها را تنها با عسل –و بدون داروي ديگري -  درمان مي‌كنند و مي گويند كه عسل، تاثير شگفتي در درمان سوختيگهاو زخم هاي چركين دارد و مي توان آن را به صورت مستقيم روي محل سوختگي قرار دهيم تا پوست را ترميم كرده و باكتري هاي مضر را بكشد و حتي آثار سوختگي را از بين مي‌برد و بعد از درمان با عسل عضو سوخته، به شكلي كه قبلا بوده است باز مي گردد؛ بدون هيچ اثر يا جايي از زخم.

اينجاست كه فرموده پيامبر كه سلام و صلوات خدا بر او باد را به ياد مي‌آوريم كه از ابن عباس (رض) روايت شده:

شفاء در سه چيز است: ابزار حجامت يا مقداري عسل يا داغ گذاشتن عضو –كه آخرين راه درمان است- و من امتم را از داغ گذاشتن نهي ميكنم. روايت شده از بخاري

ثُمَّ كُلِي مِنْ كُلِّ الثَّمَرَاتِ فَاسْلُكِي سُبُلَ رَبِّكِ ذُلُلًا يَخْرُجُ مِنْ بُطُونِهَا شَرَابٌ مُخْتَلِفٌ أَلْوَانُهُ فِيهِ شِفَاءٌ لِلنَّاسِ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَةً لِقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ ﴿نحل۶۹﴾

معنی:سپس از همه ميوه ‏ها بخور و راههاى پروردگارت را فرمانبردارانه بپوى [آنگاه] از درون [شكم] آن شهدى كه به رنگهاى گوناگون است بيرون مى ‏آيد در آن براى مردم درمانى است راستى در اين [زندگى زنبوران] براى مردمى كه تفكر مى كنند نشانه [قدرت الهى] است (نحل۶۹)

دانشمندان فوايد بسياري براي سجده يافته اند. سجده منجر به افزايش جريان خون در رگها ميشود و خون را به مغز تلمبه مي كند و اين تاثير مثبتي بر حالت روحي انسان دارد و خود را به خدا نزديكتر احساس مي كند و اندوهش از بين ميرود زيرا خداوند  تعالي برتر و بزرگتر از دنيا و ما فيها است.

به همين سبب پيامبر (ص) در پاسخ به مردي كه خواسته بود در بهشت همراه پيامبر باشد فرمود: خود را با سجدهء زياد به زحمت انداز. {رواه مسلم} 

امروزه زبان به يکي از راه هاي عمده گناه تبديل شده است، و مردم با آن گناهان زيادي را انجام مي دهند. احاديث فراواني از رسول الله (صلي الله عليه وسلم) در ارتباط با خودداري از آفات زبان، نقل شده است، از جمله: «مَنْ كَانَ يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ فَلْيَقُلْ خَيْرًا أَوْ لِيَصْمُتْ» (متفق عليه) «کسي که به خدا و روز قيامت ايمان دارد، سخن به خير گويد يا خاموش بماند.»

خداوند ما را محفوظ دارد از این دنیای تلخ و تاریک.آمین

روزانه هزار بلکه هزاران بار مي ميرم وجز الله کسي نمي داند که چه رنجي مي کشم .زيرا من با دو دست پليدم همه چيز را برباد دادم وعزيزترين چيزي را که در اختيار داشتم نابود کردم .

خدايا حتي فکرکردن به آن غير قابل تحمل وکشنده است!

وَعِنْدَهُ مَفَاتِحُ الْغَیْبِ لَا یَعْلَمُهَا إِلَّا هُوَ ۚ وَیَعْلَمُ مَا فِی الْبَرِّ وَالْبَحْرِ ۚ وَمَا

تَسْقُطُ مِنْ وَرَقَةٍ إِلَّا یَعْلَمُهَا وَلَا حَبَّةٍ فِی ظُلُمَاتِ الْأَرْضِ وَلَا رَطْبٍ وَلَا

یَابِسٍ إِلَّا فِی کِتَابٍ مُبِینٍ «انعام59»

معنی: کلیدهاى غیب فقط نزد اوست ، و کسى آنها را جز او نمى‏داند . و به آنچه در خشکى و دریاست ، آگاه است ، و هیچ برگى نمى‏افتد مگر آنکه آن را مى‏داند ، و هیچ دانه‏اى در تاریکى‏هاى زمین ، و هیچ تر و خشکى نیست مگر آنکه در کتابى روشن [ثبت] است .